Günlerdir yazmak istiyorum ama her şey o kadar zor ki şu anda. Umudumu kaybetmiyorum, daha çok umutlanıyorum. Bunca gündür yaşananlardan sonra artık kimsenin korkusu kalmadı. İnanıyorum, istediğimizi elde edeceğiz. Gelen haberler ve bizzat yaşadıklarımız ne kadar korkutucu olsa da direnişe devam edeceğiz.
İzmir'deyim. Burası ayakta, direniyor. Bütün ilçelerde semtlerde eylemler sürüyor. Sabah akşam demeden insanlar ayakta. En kötü yer Basmane ve fuar tarafları. Çünkü oralarda sıkıştırmak çok kolay. Bu yüzden topluluk Gündoğdu'dan ayrılmamaya çalışmalı. Dağılmamamız gerekiyor, biz dağıldıkça onlar bir oluyor. Polisin arkasında, onlara güvenerek yürüyen eli sopalılara da dikkat etmemiz gerekiyor. Bunlar sadece İzmir'de değil. En olmayacak yerlerde ortaya çıkıyorlar.
Ben Antakyalıyım. Çoğu bilmez ama Suriye olaylarından sonra yani 1 yıldan fazladır orada sürekli eylem yapılmakta. Gaz bombaları orada ilk defa atılmadı, insanlar sokağa ilk defa çıkmadı. Başbakan'ın Suriye'den kabul ettiği muhalifler gelip medeniyetler şehri Antakya'mızı mahvetti çünkü. Reyhanlı olayını hepiniz biliyorsunuz ama bilmediğiniz bir şey var. Orada 52 ya da 53 kişi ölmedi. 177 çok insan öldü. Ve hepsi insandı, insan! Sürekli geçiştirildi bunu yapanlar, birileri gözaltına aldındı, bırakıldı. Sonunda unutuldu! Her zaman yaptıkları gibi. Anlayacağınız bu ülkeyi hatta dünyayı başbakanlar, hükümetler medyayla yönetiyor. 2 güce sahipler diyebiliriz sanırım: 1 Medya 2 Polis/Gaz bombası/Şiddet. Ve aslında onların yaptığı terörün ta kendisi. Çünkü eğer yüzbinlerce her dilden, her dinden, her milletten insan sana karşı çıkmışsa bir sorun var demektir. Ve sen bize "öldürme emri" ile salıyorsan emrindekileri senin yaptığın terördür.
Eleştiriye açığım ama herkesi de Hümanist olmaya davet ediyorum. SESSİZ KALMAYIN!!!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder